Stop problemen niet onder de grond

Van alle oplossingen waaruit we kunnen kiezen om onze CO2-uitstoot te reduceren, is het afvangen en ondergronds opslaan van CO2 verreweg de allerduurste. Toch wordt er nog vaak gepleit voor dit zogenaamde wondermiddel.

CCS

Zo wil de regering op grote schaal CO2 uit de zware industrie gaan afvangen en die voorgoed opslaan in lege gasvelden onder zee. Op zich niet verwonderlijk, want de industrie is de grootste uitstoter van CO2 (jaarlijks 45 miljoen ton). En als een probleem aanzienlijk is, zoeken beleidsmakers vaak naar één grote, ‘makkelijke’ oplossing. CCS (carbon capture and storage) lijkt zo’n oplossing te zijn.

Fata morgana

Maar in werkelijkheid is deze methode niet alleen erg kostbaar, maar creëren we er ook een situatie mee die we nog honderden jaren in stand moeten houden. Bovendien doen we niets om het probleem écht op te lossen en toe te werken naar een volledig CO2-vrije industrie.

Geen kant-en-klare oplossing

Helaas is er voor het halen van de klimaatdoelstellingen niet één snelle oplossing. In plaats daarvan moeten we onze enorme energieverspilling (ook in het gebruik van grondstoffen) onderkennen en drastisch aanpakken.

In ons nieuwe initiatief, de Club van 49, richten we ons alvast op de drie meest rendabele oplossingen:

• Langzamer rijden: van 120 naar 100 km per uur
• Minder energie verspillen in gebouwen
• Ons elektriciteitsnet beter in balans brengen

Meer weten over de voor- en nadelen van CCS? Lees dan dit artikel in NRC